ครอบครัว คนรัก เพื่อนสนิท

ต่อให้พยายามเป็นมนุษย์โดดเดี่ยวแค่ไหน

สุดท้ายก็ปฏิเสธ 3 สิ่งนี้ไม่พ้น เรารู้ เราเคยพยายามคูลมาก่อน

หนุ่มบุรุษไปรษณีย์เดียวดายผู้มีชีวิตเรียบง่าย แม่ตาย ไม่สนิทกับพ่อ เลิกกับแฟน แล้วมีเพื่อนสนิทเป็นเด็กเนิร์ดชอบดูหนัง ปฏิสัมพันธ์กันผ่านภาพยนตร์เป็นหลัก อยู่บ้านคนเดียว เลี้ยงแมวลายสลิด 1 ตัว

ง่ายดายคล้ายชีวิตใครหลายคน และคงจะอยู่แบบนี้ไปได้อีกนานถ้าไม่เกิดเหตุวูบคาจักรยานแล้วหมอบอกว่าเป็นเนื้องอกที่สมอง ถึงขั้นอาจจะตายวันตายพรุ่ง

ความเดียวดายช่างน่าเศร้าแบบนี้นี่เอง เวลาเจอเรื่องย่ำแย่ ถ้าเรายังมีใครสักคนอยู่ชิดใกล้ให้หัวใจอบอุ่น อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเราจะไปฟูมฟายที่ใด

สุดท้ายเลยมียมทูต? ปีศาจ? หรืออะไรซักอย่างที่หน้าตาเหมือนเขาเป๊ะ แต่ดูน่ารังเกียจและกวนอารมณ์กว่ามาก มาหาพร้อมข้อเสนอว่า เขาจะทำให้อะไรบางอย่างหายไปจากโลกนี้เพื่อแลกกับการต่อชีวิตไปทีละวัน และแน่นอนแต่ละสิ่งที่เลือกจะให้หายไปต้องไม่ธรรมดา มวลทำลายล้างมาแรง

ปากกา ดินสอ กาแฟ โทรศัพท์ เพลง หนัง ทวิตเตอร์ แมว หมาไซบีเรี่ยนฮัสกี้ – อะไรต่อมิอะไรก็คงสำคัญแบบที่มันสำคัญจนกระทั่งฝังใจจำเกี่ยวกับคนสำคัญในชีวิตเรา แบบนั้นแหละถึงเป็นเรื่องใหญ่ระดับโลกถล่ม

การมีชีวิตจะยังสำคัญอยู่มั้ย ถ้าถึงจุดหนึ่งเราต้องสูญเสียอะไรที่เหมือนเป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของหัวใจ ถ้าอะไรบางอย่างจะหายไปแล้วเราได้แต่ถวิลหาอยู่ในความคิดคำนึง

ภาพสวยๆ โทนสีฟ้าหม่น พระเอกบุคลิกอ่อนโยนและเจ้าแมวเหมียว ผักกาด และกะหล่ำ กับการบอกเล่าเรื่องสำคัญอันเป็นแก่นของชีวิตและหัวใจมนุษย์ทั่วไป ในจังหวะหนังที่ดูสนุก น่ารัก มีอารมณ์ขัน ไม่บีบคั้นจนหายใจลำบาก ทั้งหมดนี้เพียงพอแล้วที่คุณจะใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆ รื่นรมย์กับหนังเรื่องนี้

มีบางแง่มุมที่ไม่อินกับ “ครอบครัว คนรัก เพื่อนสนิท” ในแบบที่หนังเรื่องนี้นำเสนอ แต่ยอมรับและตระหนักดีว่ามันสำคัญขนาดไหนโดยที่ไม่ต้องรอให้สูญเสียอะไรไปก่อน

เราดูหนังพลางเตือนสติตัวเองว่า ณ ตอนนี้เราคงยอมตายตั้งแต่วันแรกถ้ามีปีศาจตัวไหนมาชวนแลกอินเทอร์เน็ตกับชีวิต ให้ความพิเศษที่เรากับคนรู้ใจทราบกันอยู่แค่สองคน

และสิ่งนี้ยังคงอยู่ในโลกแม้เราจะต้องตายจากไปก็ตาม.

 

HUG Magazine 

คอลัมน์ ‘สวมแว่นสีชมพูดูหนัง’

เรื่อง: รอมคอมแอดมิน