fungbao

บทเพลงเมื่อแรกเจอ

ย้อนเวลาถึงวันแรกพบสบตา เมื่อครั้งปาล์มยังไว้ผมยาว เล่นดนตรีกับเพื่อนที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง กระทั่งเขาสนิทกับกลุ่มเพื่อนของเพื่อนที่มาเป็นประจำ และหนึ่งในนั้นมีพี่ชายของปิงปองที่พาคุณแม่และเธอมาฟังเพลง ปาล์มเล่าว่า “ผมสะดุดตาเพราะหน้าเขาสวยโฉบเฉี่ยว เพียงแค่เริ่มบทสนทนาก็รู้สึกว่าทุกอย่างนั้นง่าย เพราะท่าทีของเขาไม่ได้ทำให้รู้สึกว่ามีกำแพงกั้นหรือไม่เป็นมิตร ปองเป็นคนที่เปิดใจและยิ้มแย้ม อัธยาศัยดีมาก ผมไม่รู้สึกประหม่าเวลาที่คุยกับเขา กลับผ่อนคลายด้วยซ้ำ เห็นครั้งแรกก็ปิ๊งเลย แต่ตอนนั้นไม่ได้จีบเพราะปองมีแฟนแล้ว แต่ก็จำหน้าเขาได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน”

ระหว่างนั้นทั้งคู่สานสัมพันธ์กันเพียงแค่เป็นเพื่อนทางเฟซบุ๊ก ปิงปองรู้ว่าปาล์มเป็นนักร้องซึ่งคุณแม่ชื่นชอบและเป็นเพื่อนกับพี่ชายเท่านั้น ทั้งคู่ไม่เคยคุยกันเลย กระทั่งสี่ปีผ่านไปจึงมีโอกาสได้พบกันอีกครั้งที่ร้านอาหารอีกแห่งซึ่งฝ่ายชายเล่นดนตรีอยู่ “ปองจำได้ว่าพี่ปาล์มเป็นนักร้องที่แม่ชอบ แล้วปองก็เล่าให้แม่ฟังว่าเจอพี่ปาล์ม แม่ก็คอมเม้นท์ในเฟซบุ๊กพี่ปาล์มว่า ปิงปองเจอปาล์มมาเหรอ แม่เหมือนเป็นตัวเชื่อมระหว่างปองกับพี่ปาล์ม หลังจากนั้นก็มีโอกาสเจอกันอีกเพราะเป็นร้านประจำที่เพื่อนๆ ชอบไป บังเอิญว่าวันนั้นที่นั่งข้างเราว่าง พอเขาเล่นดนตรีเสร็จก็มานั่งเพราะมีเพื่อนๆ ที่เขาสนิท” ปิงปองเล่าด้วยรอยยิ้มเขินๆ ฝ่ายชายเสริมทันทีว่า “จริงๆ ผมเล็งไว้แล้วว่าจะไปนั่งข้างเขา”

ปิงปองบอกว่ามีเรื่องหนึ่งที่ยังจำได้และรู้สึกว่าเป็นเรื่องตลกในความซื่อของผู้ชายคนนี้ “คืนนั้นเราไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก แต่พี่ปาล์มอาสาเดินมาส่งที่รถ และมีเพื่อนพี่ชายอีกคนที่เข้ามาคุยกับปองก็ขอเดินไปส่งด้วย สุดท้ายก็เดินไปด้วยกันสามคน พอปองกลับถึงบ้านพี่ปาล์มก็ไลน์มา ตอนนั้นเรางงว่าเขามีไลน์เราได้ยังไง ความซื่อของเขาคือขอไลน์จากผู้ชายคนที่เดินมาด้วยกันนั่นละ ก็เป็นเรื่องตลกที่เกิดขึ้น (หัวเราะ) แต่หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะปองเตรียมตัวไปเรียนต่อต่างประเทศ และเป็นช่วงที่ต้องไปอยู่กับพี่ชายที่เนเธอร์แลนด์ จู่ๆ เขาก็ไลน์มาช่วงปีใหม่ ตอนนั้นเราต่างคนต่างโสดเลยคุยกันมาเรื่อยๆ เราเริ่มคุยกันจากความชอบฟังเพลง จึงรู้สึกว่าคุยเรื่องเดียวกัน เราคุยกันทุกวันและส่งเพลงแลกกันวันละเพลง” นับเป็นจุดเริ่มต้นที่น่ารักของคู่รักคู่นี้

ท่วงทำนองชีวิตที่ลงตัว

ทั้งคู่เริ่มทำความรู้จักกันในช่วงที่ฝ่ายหญิงใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ ด้วยระยะทางที่ห่างไกลแล้วเหตุอันใดความสัมพันธ์ครั้งนี้จึงสามารถเริ่มต้นได้อย่างสวยงาม ความโชคดีที่แสนลงตัวอย่างหนึ่งคือ อาชีพนักร้องนักดนตรีของฝ่ายชาย ณ เวลานั้นเอื้อต่อความสัมพันธ์ระยะไกลครั้งนี้ เพราะเวลาที่เขากลับถึงบ้านตอนเที่ยงคืน นั่นเป็นเวลาหนึ่งทุ่มของประเทศเนเธอร์แลนด์ เวลาของเขาและเธอจึงตรงกันพอดี

“ช่วงที่เราตัดสินใจจีบเขาเพราะมีความรู้สึกลึกๆ ในใจว่าตอนนี้เขาน่าจะโสด เพราะเขาไปเรียนต่างประเทศ ถ้ามีแฟนก็น่าจะอยู่ไกลกัน ผมจึงเริ่มคุยและรีบทำคะแนน ซึ่งไม่ใช่เรื่องยากเพราะไลฟ์สไตล์ของเราคล้ายกัน มีความชอบเหมือนๆ กัน ชอบฟังเพลงแนวเดียวกัน เรื่องนี้สำคัญมากสำหรับผม และเป็นเรื่องที่ประทับใจตั้งแต่โทร.หาเขาครั้งแรก เพราะแค่เสียงรอสายของเขาก็เป็นเพลงที่เราชอบแล้ว เขาชอบเพลงของค่ายเบเกอรี่ มิวสิคและเลิฟอีสมาตลอด ผมก็ชอบเหมือนกัน ส่วนเพลงสากลเราฟังอาร์แอนด์บีเหมือนกัน ยิ่งรู้จักเขามากเท่าไหร่ยิ่งประทับใจมากขึ้นเท่านั้น ถามถึงเพลงไหนเขาก็รู้จัก เราจีบกันด้วยเพลงคือส่งเพลงแลกกันวันละเพลง ฟังไปก็ยิ้มเขินไปเพราะเราอยู่ไกลกัน เรียกว่าใช้เพลงเป็นสื่อรัก”

ระหว่างที่กำลังฟังฝ่ายชายเล่าก็หันไปเห็นสาวปิงปองยิ้มแล้วบอกว่า “ตอนเราจีบกันเหมือน puppy love ทั้งที่จริงๆ ก็อายุไม่น้อยแล้ว แต่ความรู้สึกเหมือนเด็กจีบกัน (หัวเราะ)” หนุ่มปาล์มให้เหตุผลของการจีบแบบน่ารักๆ ว่า “ผมมีประสบการณ์ความรักไม่มากนัก มีแฟนหนึ่งคนที่คบกันมาหนึ่งปี หลังจากนั้นก็ไม่มีแฟนเลยจนมาเจอปอง สำหรับผมจึงยังเป็น puppy love เวลาผมรักใครจะให้เกียรติผู้หญิงคนนั้นมากๆ ไม่ได้มีระยะเวลากำหนดว่าเราคบกันมาสองเดือนแล้วสามารถจับมือเธอได้ สำหรับผมแม้เวลาผ่านไปนานเป็นปีแล้วก็ยังไม่จับมือ เพราะผมมองว่าเรื่องนี้สำคัญ เป็นการให้เกียรติในตอนที่เราเริ่มทำความรู้จักกัน เริ่มจีบกัน เพื่อสะท้อนให้เขาเห็นว่าเราเป็นคนยังไง” ขอบอกว่าประเด็นนี้หนุ่มๆ ควรนำไปใช้นะ

ปิงปองเล่าให้ฟังต่อว่า “ตอนนั้นเราคุยกับเขามาตลอดและรู้สึกว่าเขาเป็นคนคุยสนุก โดยส่วนตัวปองไม่คิดว่าเขาจะจีบเรา เพราะเขาเป็นเพื่อนกับพี่ชาย อีกประเด็นคือพี่ปาล์มเคยเป็นแฟนเก่าของเพื่อนเรา แต่พอเราเริ่มคุยกันทุกวันจนถึงวันที่ปองกลับจากเนเธอร์แลนด์ ถึงเมืองไทยประมาณตี 5 พอตอนเที่ยงพี่ปาล์มส่งข้อความมาว่า ‘วันนี้กินข้าวที่ไหน ไปกินข้าวด้วยกันไหม’ ทั้งๆ ที่เป็นวันแรกที่เราเพิ่งกลับมาและเราไม่ได้เจอหน้ากันมานาน หลังจากนั้นเราก็ค่อยๆ สานต่อกันมาเรื่อยๆ เรากลับมาเมืองไทยแค่ 1-2 เดือน แต่ไปกินข้าวด้วยกันทุกวันเหมือนเป็นช่วงโปรโมชั่น พอถึงเวลา 11 โมงของทุกวันก็มีข้อความส่งมาว่า ‘วันนี้กินข้าวที่ไหน’ กระทั่งรู้สึกดีต่อกันมากขึ้น ปองจึงตัดสินใจบอกแม่”

ด้วยความที่ฝ่ายหญิงละเอียดอ่อนและใส่ใจในคนรอบข้าง การที่เธอจะคบกับแฟนเก่าของเพื่อนที่แม้เลิกรากันมานาน 3-4 ปี แต่ปิงปองก็อยากเปิดใจคุยกับเพื่อนของเธอ แต่ไม่ทันไรเรื่องราวของปิงปองและปาล์มก็ถูกนำมาปะติดปะต่อโดยเพื่อนๆ ที่ติดตามผ่านโลกโซเชียล “วันวาเลนไทน์ปี 2013 ก่อนตกลงคบกัน พี่ปาล์มนัดปองไปทานอาหารฝีมือเขา ปองก็โพสต์รูปลงไอจี กลุ่มเพื่อนเลยใช้รูปนั้นไปโมเมเอาว่าปองกับพี่ปาล์มนัดกัน กระทั่งเป็นเรื่องราวใหญ่โต เพื่อนหลายคนพูดกันว่าเราจะคบกับแฟนเก่าของเพื่อนไม่ได้ แต่ด้วยความที่เรารู้จักแฟนเก่าของพี่ปาล์มเป็นอย่างดี ก็บอกเพื่อนคนนั้นไปว่าเราเข้าใจถ้าเธอรู้สึกไม่ดี เราให้เกียรติเธอ เขาบอกว่าไม่เป็นไร แต่เพื่อความสบายใจของคนรอบข้างขอไม่เป็นเพื่อนในเฟซบุ๊กสักพักนะ ปองบอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ก็กลับมา หลังจากนั้นหนึ่งปีเราก็กลับมาคุยกันและสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิมอีก” ปิงปองร่วมแชร์ประสบการณ์ที่อาจเป็นแง่คิดสำหรับใครได้บ้าง

จังหวะรักระยะไกล

เกือบครึ่งทางของสัมพันธ์รักระหว่างปาล์มกับปิงปองนั้นทั้งคู่คบหากันระยะไกล เพราะฝ่ายหญิงใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ สาวปิงปองเล่าว่า “ตอนนั้นเราคบกันแค่ 6 เดือน ปองก็ไปเรียนต่อที่อิตาลี คิดเหมือนกันว่าความสัมพันธ์จะไปรอดไหม แต่เราก็คุยกันว่าลองดูสักตั้งแล้วกัน เพราะถ้าเราผ่านความสัมพันธ์ระยะไกลครั้งนี้ไปได้ ไม่ว่าปัญหาอะไรต่อจากนี้คงไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป กลายเป็นว่าการคบกันของเราไม่มีปัญหาเลย คู่เราโชคดีที่พี่ปาล์มทำงานตอนกลางคืน เวลาของเราเลยตรงกัน เขาเลิกงานตี 2 ซึ่งตรงกับเวลาที่อิตาลีตอน 2 ทุ่มพอดี ทำให้มีเวลาคุยกันทุกวัน ใช้ระบบการไว้เนื้อเชื่อใจกันล้วนๆ”

แต่เรื่องราวความรักระยะไกลของปาล์มและปิงปองนั้น ไม่ใช่แค่ที่เนเธอร์แลนด์ อิตาลี แต่มีที่อังกฤษด้วย เพราะปิงปองตัดสินใจไปเรียนต่อด้าน Marketing Management เพื่อกลับมาช่วยธุรกิจของครอบครัว ปิงปองเล่าถึงเหตุการณ์ช่วงนั้นว่า “ปองยังสนุกกับการเรียนจึงขอไปเรียนต่อ และตัดสินใจบอกคุณพ่อว่าถ้าสอบ IELTS ผ่านแล้วยื่น portfolio ไปที่มหาวิทยาลัยแล้วผ่าน ปองขอหมั้นกับพี่ปาล์มไว้ก่อน คุณพ่อก็ตกลงตามนั้น ปองคิดว่าก่อนที่เราจะทำการใหญ่ต้องพิสูจน์ให้ทั้งครอบครัวเราและเขาเห็นก่อน สุดท้ายปองก็ได้ไปเรียนและแต่งงานเมื่อปี 2017 เรียกว่าเป็นงานหมั้นกึ่งแต่งงานเพราะเราทั้งคู่ไม่อยากจัดงานแต่งงานใหญ่โต เราไม่ชอบปาร์ตี้ และไม่ได้มีเพื่อนเยอะ เราอยากมีแค่งานเล็กๆ พอให้ผู้ใหญ่และเพื่อนสนิทรับรู้ เราไม่จัดงานแต่ง ไม่มีการจดทะเบียนสมรส ซึ่งคุณพ่อคุณแม่เปิดกว้างมาก หลังจากนั้นสองเดือนก็ไปเรียนต่อที่อังกฤษเลย ตอนคบกันช่วงนั้นราบรื่นดีเหมือนเคย มีครั้งหนึ่งที่พี่ปาล์มตัดสินใจบินเดี่ยวไปอังกฤษครั้งแรกในชีวิต จึงได้เจอกันบ้าง อีกอย่างหนึ่งเพราะเรามีประสบการณ์จากการคบกันตอนที่ปองไปอิตาลีแล้ว”

ปาล์มเล่าย้อนหลังถึงช่วงที่ต้องอยู่ไกลกันว่า “เราเห็นคู่อื่นๆ มีปัญหากัน เพื่อแฟนไปอยู่ต่างประเทศแล้วเลิกรากัน แต่เหตุการณ์นั้นไม่เคยเกิดขึ้นกับคู่ของเรา เราไม่เคยมีปัญหาจนถึงขั้นต้องเลิกรา ผมรู้สึกว่าเราโชคดีที่ใส่ใจกันในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ การพูดจากันดีๆ เติมเต็มด้วยการบอกรัก ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผมและปองมาก เราจึงหมั่นเติมเต็มความรักให้แก่กันเสมอ เลยรู้สึกว่าไม่มีอะไรขาดหายหรือขาดตกบกพร่อง”

เมื่อถามถึงวิธีบริหารจัดการรักระยะไกล เพื่อส่งต่อประสบการณ์ให้ผู้อ่านที่อาจอยู่ในความสัมพันธ์ลักษณะเดียวกันนี้ได้นำไปปรับใช้ ปิงปองเล่าว่า “เราใช้แอพพลิเคชั่นที่ดูได้ว่าแต่ละคนเดินทางไปที่ไหน กลับถึงบ้านหรือยัง ปองลองใช้แอพฯ นี้ตั้งแต่ตอนอยู่เมืองไทยเพราะเดินทางคนเดียวบ่อย เคยขับรถไปหาเพื่อนที่พัทยาแล้วโดนเจาะยางรถยนต์ เราใช้แอพฯ นี้เพื่อจะได้รู้ว่าตอนนี้เราและเขาอยู่ที่ไหน ซึ่งใช้ได้ดีกับคู่เราตอนที่ปองอยู่ต่างประเทศ เพราะตั้งแจ้งเตือนได้ว่ากลับถึงบ้านแล้ว ช่วยให้เขาไม่เป็นห่วงมากนัก และยิ่งสร้างความไว้ใจกันยิ่งขึ้นเพราะเราไม่มีอะไรที่ต้องปิดบังกัน วิธีนี้สะดวกสำหรับความสัมพันธ์ระยะไกลในเรื่องความไว้เนื้อเชื่อใจ ปองบอกกับเพื่อนเสมอว่าความสัมพันธ์แบบนี้ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ถ้าเราคิดว่าจะร่วมชีวิตกับคนคนนี้จริงๆ มันไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก ปองมองว่าความไว้เนื้อเชื่อใจสำคัญมาก เขาทำงานร้องเพลง พอเลิกงานแล้วตรงกลับบ้านเลย หรือมีคนมาขอไลน์เขาก็เล่าให้เราฟัง ฉะนั้นถ้าเราไม่มีอะไรปิดบังกันเราก็คบกันด้วยความสบายใจ”

แต่งเติมท่วงทำนองรัก

เมื่อถามถึงบางปัญหาของความรักในวันที่ต้องมาใช้ชีวิตร่วมกัน ฝ่ายภรรยาคนสวยบอกว่าไม่มีปัญหาใหญ่โต มีเพียงลักษณะนิสัยบางอย่างที่ต้องปรับ “อาจเพราะพี่ปาล์มเรียนโรงเรียนชายล้วนมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เขาเป็นผู้ชายที่ห่ามมาก (หัวเราะ) ส่วนปองเป็นผู้หญิงที่อ่อนไหวง่ายมาก ช่วงแรกที่คบกันมีบ้างที่รู้สึกว่าทำไมเขาพูดไม่รักษาน้ำใจกันเลย ไม่เข้าใจการใช้ชีวิตร่วมกับผู้หญิงสักเท่าไหร่ แต่บางครั้งการถกเถียงหรือทะเลาะกันก็เนื่องจากนิสัยบางอย่างของปองเองด้วย พอเราเริ่มมาอยู่ด้วยกัน ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตของเขามากขึ้น ก็พยายามช่วยจัดการเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตเขาให้ดียิ่งขึ้น อีกหนึ่งวิธีปรับตัวคือเรียนรู้การหลับหูหลับตาบ้าง (หัวเราะ) หรือเวลาที่เขาต้องไปงานอีเว้นท์ก็คอยถาม เพราะบางทีเขาจำงานสลับกัน ล่าสุดพี่ปาล์มให้ปองเข้ากรุ๊ปเรื่องงานแล้ว ปองก็จดตารางงานลงสมุดไว้คอยเตือนเขา”

เมื่อหันมาทางฝ่ายชายเพื่อฟังคำตอบของคำถามเดียวกัน เขาเล่าว่า “ผมเองก็ต้องปรับตัวเหมือนกัน เพราะในแต่ละวันเราไม่ค่อยได้คิดอะไรมาก อยู่กับเพื่อนผู้ชาย พูดอะไรทำอะไรก็ห่ามๆ เมื่อต้องมาใช้ชีวิตร่วมกัน ก่อนพูดหรือทำอะไรก็ไตร่ตรองมากขึ้น บอกตัวเองตลอดว่าเราพูดแบบนี้ไม่ได้นะเพราะมันทำร้ายจิตใจเขา ขนาดผมคิดก่อนพูดแล้วนะ เมื่อคืนยังทะเลาะกันเรื่องนี้อยู่เลย (หัวเราะ) ถึงจะเป็นเรื่องเดิมแต่ก็ดีขึ้นเพราะเราคิดก่อนพูดมากขึ้น ที่สำคัญคือเขาเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ผมไม่มี ทำให้ชีวิตเรามีระเบียบขึ้นและเขาก็ยังไม่เบื่อที่ต้องดูแลเรา”

ส่วนเรื่องการเติมเต็มความหวานให้ชีวิตคู่ ทั้งเขาและเธอตอบเหมือนกันว่าภาษารักของทั้งคู่นั้นตรงกันอย่างลงตัว ปาล์มบอกทันทีว่า “เห็นภายนอกผมเป็นแบบนี้แต่ที่จริงเป็นคนขี้อ้อนนะ ผมรู้สึกว่าภาษากายของเราทั้งคู่เข้ากันอย่างลงตัว คือเราชอบเหมือนกัน ชอบจับมือ ชอบกอดกัน ชอบแสดงความรักแบบใกล้ชิดกันตลอดเวลา บางทีอยู่ด้วยกันสองคนก็บอก ‘I love you.’ คือขอแค่ได้พูดเพราะไม่ชอบให้อยู่กันแบบเงียบๆ ปองชอบให้ผมบอกรัก ผมเองก็เช่นกัน จึงช่วยให้ความรักของเรายังคงเบ่งบานอยู่ตลอดแม้แต่ในตอนที่เราต้องอยู่ไกลกัน ผมคิดว่าภาษารักของเราสองคนเหมือนกันซึ่งถือเป็นสิ่งสำคัญ เพราะการสื่อสารในเรื่องความรักนั้นบางคนไม่ชอบให้แตะตัวทั้งๆ ที่ผู้ชายอาจจะชอบ บางคนไม่ชอบให้บอกรักตลอดแต่อีกฝ่ายหนึ่งชอบ แต่คู่เรามีภาษารักที่ตรงกันพอดี ผมมองว่านี่คือโชคดีและเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้คลิกกันที่สุด”

ปิงปองยิ้มเขินก่อนเล่าว่า “ปองคิดว่าเราเป็นคู่ที่บอกรักกันบ่อยจนเคยถามกันว่า ‘เธอคิดว่าเราพูดคำว่ารักฟุ่มเฟือยเกินไปไหม’ ส่วนใหญ่คู่เราใช้ภาษากาย เช่น ชอบจับมือไม่ว่าจะไปที่ไหน อย่างขับรถก็จับมือกัน เหมือนกับว่าถ้าอยู่ด้วยกันก็ต้องสัมผัสกัน ก่อนไปทำงานก็บอกรักกัน ปองมองว่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ช่วยหล่อเลี้ยงให้หัวใจชุ่มชื้น เพราะบางวันเขาไปทำงานทั้งวันก็ไม่ได้คุยกันเลย กว่าพี่ปาล์มจะกลับบ้านก็ตี 1 ตี 2 อีกอย่างคือเรายังไม่รำคาญกัน ชอบแสดงความรักกันแบบนี้ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วเงียบเกินสิบนาที รู้เลยว่าทะเลาะกันอยู่แน่นอน รู้เลยว่าใครคนใดคนหนึ่งกำลังอารมณ์ไม่ดี ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นปอง เขาก็คอยถามว่า ‘เธอเป็นอะไรหรือเปล่า’”

นอกจากนี้ทั้งคู่ยังเผยถึงส่วนสำคัญที่ช่วยเติมเต็มความรักคือ “ครอบครัว” หนุ่มปาล์มบอกว่า “สำหรับความรักของเรา ผมมองว่า ครอบครัวทั้งสองฝ่ายมีส่วนสำคัญมาก เพราะผมมีโอกาสรู้จักคนในครอบครัวของปองก็รู้สึกเลยว่าโชคดีมาก ทุกคนน่ารักมาก อาจด้วยความที่ทุกคนมีความเป็นศิลปินเหมือนกัน คุณพ่อคุณแม่ปองเป็นดีไซเนอร์ ชอบฟังเพลง พี่ชายเขาก็เล่นดนตรี ทำให้ทุกคนมีความเข้าใจในเรื่องอาชีพการงานและชีวิตความเป็นอยู่ของผม เข้าใจความรู้สึกของศิลปิน ผมมองว่าเรื่องนี้สำคัญมาก ท่านเปิดกว้างทุกอย่าง สามารถพูดคุยได้ทุกเรื่องจริงๆ คุณพ่อคุณแม่ของปองน่ารักมาก” ปิงปองกล่าวเสริมว่า “คุณพ่อของปองบอกว่าทุกอาชีพมีคุณค่าเท่ากันหมด แค่คุณขยันและเป็นคนดี อาชีพไม่ใช่ตัวชี้วัด ปองคิดว่าองค์ประกอบความรักของคู่เราไม่ใช่แค่เราสองคนที่เติมเต็มซึ่งกันและกัน แต่ครอบครัวของเราก็ช่วยเติมเต็มในส่วนนี้ด้วยเหมือนกัน”

บทเพลงรัก “จะไม่มีวันเปลี่ยน”

เมื่อให้ทั้งคู่บอกความในใจ สามีให้เกียรติภรรยาบอกความรู้สึกที่อยากบอกกันในวันนี้ก่อน ขอให้คุณผู้อ่านร่วมเป็นสักขีพยาน “เราสองคนเวลามีปัญหาก็เปิดใจพูดจากัน ปองพูดอยู่เสมอว่าถึงแม้เราจะทะเลาะกัน แต่ปองก็รักพี่ปาล์มมากจนเรารู้สึกว่าข้อเสียของเขาไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามเป็นเรื่องเล็กน้อยมากเมื่อเทียบกับชีวิตครอบครัวของเรา เขาเป็นคนดี ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร แค่นี้ปองก็รู้สึกโชคดีมากๆ ที่ได้ใช้ชีวิตกับผู้ชายคนนี้ ปองสบายใจที่ได้อยู่กับคนคนนี้ มีบ้างที่คนอื่นมองว่าเขาธรรมดาเกินไป แต่สำหรับเรานั้นพี่ปาล์มคือคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุด เขาเป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่ปองพาไปเจอครอบครัว คุณพ่อไม่มีข้อสงสัยอะไรในตัวพี่ปาล์มเลย ยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าพี่ปาล์มคือคนที่ใช่สำหรับเราจริงๆ แบบเกินร้อยเปอร์เซ็นต์ ปองบอกเขาเสมอว่า ถ้าไม่รักกันแล้วให้บอกเพราะปองรับได้มากกว่าการไปมีคนอื่น ขออย่างเดียวคืออย่าโกหก ขอให้พูดตรงๆ ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นเราจะก้าวข้ามไปได้หรือไม่ค่อยว่ากัน”

ปาล์มมองภรรยาด้วยแววตาเป็นประกายก่อนเอ่ยว่า “ปองเป็นคนอ่อนไหวง่ายมาก ผมเป็นห่วงแต่ทำได้แค่ให้กำลังใจ มีบางครั้งที่เขาน้อยใจตัวเอง ผมไม่อยากให้เขาคิดมากเพราะทุกคนรักเขา ผมโชคดีมากที่มีปองเข้ามาในชีวิตและใช้ชีวิตร่วมกัน ด้วยบทบาทหน้าที่ของเราที่เป็นนักร้องนักดนตรีทำให้ต้องพบปะผู้คนมากมาย ถ้าเราเริ่มมีสัมพันธ์กับหญิงอื่นเราก็รู้สึกผิดต่อปองแล้ว เพราะฉะนั้นผมจะไม่มีทางเริ่มต้นความสัมพันธ์กับหญิงอื่นหรือตัดสัมพันธ์ของเราลง เพราะผมคิดว่าไม่สามารถหาผู้หญิงที่ดีแบบปองได้อีกแล้ว” ปาล์มพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและน้ำตาคลอ แล้วการสัมภาษณ์ก็จบลงเพียงเท่านี้ แต่บทเพลงรักของเขาและเธอยังคงบรรเลงต่อไป

อาจเป็นเพราะความเข้ากันได้ดีและความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน ทั้งสองจึงเดินเคียงบ่าเคียงไหล่บนถนนสายความรักในรูปแบบคู่ชีวิต ที่แม้ระยะทางหรือวันเวลาก็ไม่ใช่เงื่อนไขสำคัญใดๆ

คำอธิษฐานถึงพระเจ้า

คนส่วนใหญ่กว่าจะตกลงปลงใจใช้ชีวิตร่วมกับใครสักคน สิ่งสำคัญคือต้องใช้เวลาคบหาดูใจกันนานแรมปี เพื่อสร้างความมั่นใจ รอเวลาให้รักสุกงอม และพร้อมใช้ชีวิตคู่ แต่ความรักของนางเอกสาว แนท-ณัฐชา และหนุ่มเป๊ก-รัฐภูมิ นั้นเกิดขึ้นเพียงระยะเวลาสั้นๆ ทั้งสองตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า มีพระเจ้าเป็นผู้ช่วยนำทางความรัก

แนทบอกเล่าด้วยน้ำเสียงสดใสถึงจุดเริ่มต้นว่า ทั้งสองเจอกันที่เกาะสมุยผ่านการแนะนำของเพื่อนสนิท แต่ครั้งนั้นยังไม่ได้สานสัมพันธ์มากกว่าคนรู้จัก เมื่อวันเวลาล่วงพ้นไปเกือบปีจึงมีโอกาสกลับมาพบกันอีกครั้ง ช่วงเทศกาลสงกรานต์เลยได้ทำความรู้จักกันมากยิ่งขึ้น “พี่เป๊กเริ่มจีบแนทก่อน เขาถามว่าอยากรู้จักกันมากกว่านี้ไหม ตอนนั้นเป็นช่วงที่แนทยังไม่พร้อมตัดสินใจอะไร เลยบอกเขาว่าคุยกันก็ได้เพราะไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง” ด้านหนุ่มเป๊กกล่าวเสริม “เราทำทุกอย่างแบบที่ไม่มีอะไรแอบแฝง เราจริงใจ มาด้วยความหวังดี นั่นอาจทำให้เขารู้สึกว่าเราไม่เหมือนคนอื่น ผมมองว่าถ้ามีใครคนหนึ่งตั้งใจเข้ามาหลอก แนทคงสัมผัสได้ อีกอย่างหนึ่งคือเราชอบพาเขามาเจอเพื่อนๆ ที่โบสถ์ แล้วพาไปรู้จักพระเจ้าด้วย”

ในช่วงต้นความสัมพันธ์ดำเนินไปในทิศทางที่ดี โดยผ่านเรื่องราวของศาสนาคริสต์ซึ่งเข้ามามีบทบาทในชีวิตรัก เขาและเธอเห็นตรงกันว่าพระเจ้าเป็นผู้มอบโอกาสให้พวกเขาได้พบกับความรักที่ตามหามาตลอด แนทอธิบายด้วยแววตาเป็นประกายว่า “แนทนับถือคริสต์มาตั้งแต่เด็กแต่ก็ไม่ได้เคร่งมาก ช่วงแรกๆ เรายังไม่ชอบพี่เป๊ก ด้วยว่าเขาเป็นคนรักพระเจ้ามากแล้วเราเข้าไม่ถึง อย่างเช่น ตอนเราขึ้นรถมาด้วยกันเขาก็เปิดเพลงนมัสการ แต่หลังจากนั้นประมาณสองอาทิตย์ จู่ๆ เราก็นึกถึงที่เขาเคยพูดกับเราว่า ‘พระเจ้ามีจริงนะ ถ้าไม่เชื่อก็ลองอธิษฐาน’ แนทจึงตั้งใจอธิษฐานว่า ถ้าพระเจ้ามีจริง ลูกอยากเจอความสุขที่โลกให้ไม่ได้ และอยากพบกับความรักที่แท้จริง ถัดมาไม่กี่วันแนทรู้สึกแปลกๆ แถมมีหน้าพี่เป๊กผุดเข้ามาในความคิด รู้สึกอยากคุยกับเขา เปลี่ยนไปจากตอนแรกที่ไม่ได้รู้สึกอะไร เราเลยโทร.กลับไปคุยกันใหม่ประมาณ 1 เดือนก่อนตกลงเป็นแฟนกัน”

เมื่อเจอคนที่ใช่ก็ไม่ต้องรอ

แม้จะคบหาดูใจกันมาเพียง 4 เดือนก่อนเข้าสู่ประตูวิวาห์ แต่สำหรับคู่รักคู่นี้อาจกล่าวได้ว่า หากเจอคนที่ใช่และนิสัยใจคอเข้ากันได้ดีแล้วจะมัวรีรออยู่ทำไม หนุ่มเป๊กเล่าถึงประเด็นนี้ว่า “สิ่งสำคัญคือเมื่อเจอกันต้องไม่พยายามเปลี่ยนตัวเองเป็นคนแบบอื่นเพื่อเอาใจกัน ผมไม่ได้ฝืนอะไร สมมติว่าผมเจอผู้หญิงที่ไม่ตรงสเป็ก แต่พยายามเปลี่ยนทุกอย่างให้ตรงตามสเป็กที่วางไว้ ถ้าเป็นแบบนั้นคงคุยกันได้ไม่นาน แต่เมื่อเจอผู้หญิงในแบบที่เราชอบ ลำดับต่อมาคือการแต่งงาน ถ้าใช้ชีวิตร่วมกันได้โดยไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากแล้วดี ชีวิตหลังแต่งงานย่อมดำเนินต่อไปได้ ไม่ต้องมากขึ้นหรือน้อยลง” สาวแนทให้ความเห็นคล้ายกันว่า “หลังจากคุยกับพี่เป๊กสักพักแล้วแนทอธิษฐาน แนทรู้สึกว่าอยากแต่งงาน แต่เรื่องนี้ก็เป็นความฝันตั้งแต่เด็กว่าอยากมีชีวิตครอบครัวที่ดี พออธิษฐานได้เพียงอาทิตย์เดียว พี่เป๊กก็บอกว่า ‘เราแต่งงานกันเลยดีกว่า’ ตอนนั้นแนทไม่มีข้อสงสัยใดๆ เลย เราเชื่อมั่นในตัวพี่เป๊กมากๆ รู้สึกว่าอยากใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายคนนี้”

เพราะแนทและเป๊กนับถือศาสนาคริสต์ การแต่งงานจึงเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับชีวิตของชาวคริสเตียน ฝ่ายเจ้าบ่าวเล่าว่า “ผมเป็นผู้นำและดูแลประกาศเรื่องราวของพระเจ้า พระเยซูคริสต์ ถ้าผมได้คุยกับใครแล้วทำให้พระเจ้าเสื่อมเสีย ผมจะไม่ทำ เมื่อรักกันก็ต้องแต่งงานกันให้ถูกกฎที่พระเจ้าตั้งไว้ ถ้าผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันก็แต่งงาน ไม่ใช่คบกันไม่นานก็เลิกรา การแต่งงานของชาวคริสเตียนไม่ได้เหมือนการสัญญาเพียงแค่กับมนุษย์ที่รักปีนี้ ปีหน้าอาจเลิก แต่ยังเป็นการแต่งงานที่สัญญากับพระเจ้า เลิกไม่ได้ และเป็นพิธีที่สำคัญกว่าการจดทะเบียนสมรส เรื่องที่จะทำให้เราเลิกกันได้คือเขาหรือผมมีชู้ เวลามีปัญหากันผมกล้าพูดได้ว่าผมจะไม่บอกว่า ‘เลิกกันเถอะ’ ถ้าผมโมโหหรือโกรธผมจะนิ่งจนถึงที่สุด ข้อดีของการเป็นคริสเตียนคือ เมื่อโกรธกัน เราจะมีพระเจ้าอยู่ตรงกลางเสมอ”

รักคือแสงสว่างแห่งชีวิต

เมื่อมีพลังความรักที่พระเจ้ามอบให้มาหล่อเลี้ยงและเป็นแสงสว่างนำทางชีวิต สาวแนทซึ่งเคยเป็นโรคซึมเศร้าจึงเปลี่ยนเป็นคนใหม่อีกครั้ง เธอบอกเล่าถึงความรู้สึก ณ ช่วงเวลานั้นด้วยน้ำตาคลอว่า “แนทรู้สึกว่าเราเหมือนต้นไม้ที่กำลังจะตาย ตอนนั้นเป็นโรคซึมเศร้า อาการหนักมาก รู้สึกว่าตัวเองหมดพลัง สิ่งเดียวที่ทำให้แนทมีชีวิตอยู่ต่อได้คือพ่อกับแม่ เราต้องอยู่เพื่อดูแลเขา ยอมรับว่าเราไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิต กระทั่งมาเจอพี่เป๊ก จากต้นไม้ที่กำลังจะตาย เขาเปรียบเหมือนแสงสว่างของดวงอาทิตย์ที่ทำให้เราอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เวลาที่เขาอยู่ใกล้ๆ แม้ไม่พูดอะไรแต่โลกกลับสว่างไสว”

ความรักของเขาไม่เพียงเปลี่ยนชีวิตเธอ แต่ยังเปลี่ยนความคิดในการใช้ชีวิตคู่ด้วย “เมื่อก่อนเรารักใคร ก็จะรักเขาในแบบที่เราคิดว่า ฉันจะต้องแต่งงานกับคนที่ทำงานเก่ง มีอนาคต เป็นคนดี ไม่เจ้าชู้ แต่พี่เป๊กทำให้แนทรู้ว่าความรักจริงๆ ไม่ใช่แค่นั้น แต่เหมือนคำสอนที่พระเจ้าบอกว่า ความรักต้องไม่ขึ้นกับผลประโยชน์ ต้องไม่คิดว่าเขาหล่อหรือเขาทำดีกับเรา แต่ความรักสำหรับแนทคือ แนทไม่ได้มองถึงข้อไหนเลย ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงเราก็รัก อยากดูแล อยากอยู่ข้างๆ แค่นั้นเอง”

เมื่อถามถึงชีวิตคู่หลังแต่งงาน ทั้งคู่ตอบเหมือนกันว่า เรามีไลฟ์สไตล์และชอบอะไรคล้ายกัน เช่น อาหารการกิน การท่องเที่ยว จึงไม่ค่อยมีปัญหาหรือต้องปรับตัวเปลี่ยนแปลงจากเดิมมากนัก มีเพียงเรื่องเวลาการทำงานและอารมณ์ความรู้สึก สามีหนุ่มเล่าว่า “มีปัญหาบ้างเรื่องเวลาที่ใช้ร่วมกัน เพราะเราทั้งคู่ต่างทำงาน บางทีอาจแยกบ้านนอน แต่พอไม่มีงานก็อยู่ด้วยกัน นอกจากนั้นยังมีเรื่องอารมณ์ ความหงุดหงิด สำหรับผมถ้าโมโหจะไม่ค่อยพูด” ส่วนภรรยาสาวแสนสวยหันไปยิ้มให้สามีก่อนบอกว่า “สิ่งที่เปลี่ยนไปคือความรู้สึกว่า เราแต่งงานแล้วนะ เราไม่ใช่แค่แฟนกัน นับจากนี้เราคือคนคนเดียวกัน ต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน ก่อนแนทเจอกับพี่เป๊ก เราค่อนข้างดื้อ มองเฉพาะในมุมของตัวเอง ไม่ค่อยได้อยู่ในโลกของคนอื่น ชอบเก็บตัว ไม่ค่อยได้ไปไหน หลังจากแต่งงานเรื่องไหนที่ปรับเพื่อเขาได้ก็ทำ เพื่อให้เราใช้ชีวิตร่วมกันได้อย่างมีความสุข แต่เราสองคนค่อนข้างเป็นขั้วบวก ขั้วลบ ไม่มีอะไรที่ต้องฝืนเลย ใจเย็น และแทบจะไม่เคยทะเลาะหรือพูดไม่ดีกันเลย”

ส่วนวิธีดูแลซึ่งกันและกันให้หวานชื่นเสมอต้นเสมอปลายนั้น ภรรยาสาวยิ้มกว้างก่อนตอบว่า “แนทเป็นสาวหวาน (หัวเราะ) เวลาเขาทำงานหนักหรือเหนื่อย แนทชอบเข้าไปอ้อน ไปเล่นด้วยไม่ให้เขาเครียด เราบอกรักกันบ่อย แนทชอบดูแลเขา เช่น เขาอยากกินอะไรหรือไม่สบายก็คอยดูแล” เมื่อพูดจบภรรยาสาวหันไปจับมือสามีหนุ่มอย่างอบอุ่น ส่วนชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างกายตอบว่า “ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ก็ดูแลเหมือนเดิมทุกอย่าง น้องอยากทำอะไรก็พาไป มีบ้างที่ผมซื้อของสำคัญแทนใจให้ แต่แนทเขาไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยอยู่แล้ว สิ่งหนึ่งที่ผมชอบเขาคือ เขาเป็นคนไม่ยึดติดวัตถุนิยมหรือของแบรนด์เนม เขาเป็นคนเรียบง่ายจริงๆ ไม่ได้ต้องการสิ่งของอะไรมากมาย แต่เขาต้องการความรัก ความดูแลเอาใจใส่มากกว่า” ส่วนปัญหาในชีวิตคู่นั้นมักเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ตามประสาผู้หญิง เช่น อารมณ์แปรปรวนเวลามีประจำเดือนแล้วเศร้าหรือน้อยใจได้ง่ายเท่านั้นเอง

มองมุมใหม่ในเรื่องรัก

กว่าที่ความรักจะสุขสมหวังเช่นนี้ได้ ชีวิตต้องผ่านบททดสอบมากมาย เราจึงขออนุญาตถามสาวแนทถึงประสบการณ์รักที่ผ่านพ้นไป เธอเล่าว่า “บทเรียนจากความรักสอนเราตั้งแต่เรื่องการเลือกคบคน ไม่ว่าเจอกับเรื่องอะไรมาเราก็เก็บไว้เป็นบทเรียน แนทเป็นคนมองโลกในแง่ดีมาก เมื่อมีความรักจึงรักและทุ่มเทแบบสุดหัวใจ ต่อให้เขาเป็นคนไม่ดี เราก็พยายามมองหาแง่ดี กลายเป็นว่าบางครั้งเราไม่รู้ว่าเขาเป็นคนแบบที่เราคิดหรือเปล่า และบางครั้งสิ่งที่เรามองในแง่ดีเกินไปนั้นย้อนมาทำร้ายตัวเองให้ผิดหวังซ้ำๆ เพราะฉะนั้นจึงเป็นบทเรียนสอนเราว่า คนแบบนี้มีในโลกนะ เราต้องระวังตัวเองมากขึ้น พอเราเริ่มโต ประสบการณ์ทุกอย่างจะสอนเราให้ป้องกันตัวมากขึ้น แล้วเรียนรู้ว่าคนแบบไหนเป็นคนดี”

จริงอยู่ที่บ่าวสาวคู่นี้คบหาและเข้าสู่พิธีวิวาห์กันในระยะเวลาอันรวดเร็วหากเทียบกับคู่อื่นๆ แล้วเรื่องใดที่ทำให้ทั้งคู่ประทับใจซึ่งกันและกันบ้าง สาวแนทบอกว่า “จริงๆ เราไม่ได้มีเรื่องอะไรหวือหวา แต่ประทับใจทุกอย่างที่เป็นเขา ทุกวันนี้แนทไม่ต้องการอะไรแล้ว มีความสุขมาก ขอแค่มีพี่เป๊กอยู่ในชีวิตแบบนี้ก็พอแล้ว” สามีเสริมว่า “ผมบอกไปหมดแล้ว (หัวเราะ) ผมบอกเสมอว่ามีอะไรให้พูดกันตรงๆ มีอะไรอย่าเก็บไว้ เขาเป็นคนใจอ่อน ไม่ค่อยเป็นห่วงตัวเองเท่าไหร่ อยากให้เป็นห่วงตัวเองบ้าง ดูแลตัวเองให้ดี” ถ้าเป็นเรื่องการดูแลตัวเอง สาวแนทเสริมพร้อมสบตาคุณสามี “อยากให้พี่เป๊กกินน้ำเยอะๆ ไม่อย่างนั้นเขาจะปวดหัว เวียนหัว เลือดลมไม่ดี เลือดไม่สูบฉีดเพราะกินน้ำน้อย ร่างกายไม่สดชื่นเพราะเขาทำงานหนักด้วย”

หลักความรักที่พระเจ้าประทาน

เมื่อจวนเวลาที่การสนทนาครั้งนี้จะจบลง เราจึงขอให้เขาและเธอช่วยนิยามความรักหน่อย ภรรยาสาวบอกว่า “แนทใช้ความรักในการดำเนินชีวิต สำหรับแนทความรักสำคัญที่สุด วันนี้พี่เป๊กคือความรักของเรา เราต้องคิดถึงเขาเสมอและคิดว่าเราจะใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุข อะไรที่เป็นปัญหาก็พยายามเอาออกไปเป็นการให้ใจ ความรักไม่ใช่การให้สิ่งของ ความรักสำหรับแนทคือการให้ใจในรูปแบบความสุข เราจะหยิบยื่นความสุขและเป็นพลังบวกให้เขาเสมอ เวลาที่พี่เป๊กทำงานหนักมาก เราก็คิดว่าจะทำยังไงให้เขาหายเหนื่อยเมื่ออยู่กับเรา เราจะไม่ให้เขาพาเราไปเที่ยวเพื่อให้เรามีความสุข เพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง นั่นไม่ใช่ความรัก เมื่อไหร่ที่เราโยนความต้องการหรือความเห็นแก่ตัวทิ้งไป ความรักจะมีแต่ความสุข เมื่อเราได้เป็นผู้ให้เหมือนที่เรารักเขาเหมือนรักตัวเอง ความรักย่อมไม่มีเรื่องให้ทะเลาะกันเลย”

ฝ่ายหนุ่มเป๊กยิ้มรับและให้ความเห็นว่า “สำหรับผมคือการยอมทุกอย่าง นิยามรักสำหรับผม ความรักไม่ใช่การครอบครอง แต่เป็นการให้สิ่งที่ดีแก่เขา ที่จริงแล้วความรักในนิยามของคริสเตียนคือ ความรักนั้นอดทนนาน ไม่อวดตัว ไม่หยิ่ง ไม่หยาบคาย ฉุนเฉียว ที่สำคัญคือไม่จดจำความผิด ไม่เห็นแก่ตัว ไม่เอาตนเองเป็นศูนย์กลาง ความรักจะเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอว่าเขาไม่ได้เป็นอย่างนั้น และความรักทำให้ทุกอย่างดีขึ้น ไม่มีทางแย่ลง นี่คือนิยามความรักที่ผมมีและที่พระเจ้ามอบไว้”

นอกจากนี้ สาวแนทและหนุ่มเป๊กยังฝากหลักคิดในความรักไว้ว่า “มีคำสอนมากมายว่า อยากมีความรักที่ดีต้องทำอย่างนี้ ที่บอกว่ารักคือการให้ แค่ฟังมันก็ยากแล้วว่าให้อะไร สำหรับแนทต้องบอกว่าตัวเองเปลี่ยนไปมากตั้งแต่รู้จักพระเจ้า แนทรักพี่เป๊กจนสามารถเสียสละชีวิตตัวเองให้เขาได้ ถ้าไม่มีความรักของพระเจ้าอยู่ตรงกลางระหว่างเราคงทำไม่ได้แน่นอน แนทอยากให้ทุกคนรู้จักพระเจ้าและตระหนักว่าคำอธิษฐานของเรานั้นทรงพลังและมีจริง เหมือนที่เราต่างอธิษฐานให้กัน คำอธิษฐานของคนรักเป็นพลังที่ส่งถึงกันได้จริง ถ้าอยากสัมผัสกับความรักที่มากกว่ามนุษย์มอบให้กันได้ค่ะ” สาวแนทกล่าวด้วยความจริงใจ

ส่วนหนุ่มเป๊กเห็นคล้ายกับภรรยาสาวว่า “ถ้าอยากรู้จักความรักจริงๆ ให้มารู้จักพระเจ้า เพราะพระเจ้ามีความรัก และนิยามความรักของพระเจ้าคือ God is love love is god. หมายถึงนิยามความรักทุกอย่างที่เราอยากเป็น ความรักจริงๆ เกิดจากการยอมเสียสละบางอย่างเพื่อมอบบางสิ่งแก่ใครอีกคน เหมือนพระเยซูคริสต์ยอมเสียสละตัวเอง ทั้งที่พระองค์เป็นลูกของพระเจ้า แต่ยอมมาเกิดเป็นมนุษย์เพราะเราเป็นคนบาป และแลกเปลี่ยนบางอย่างที่ไม่ควรแลกเพื่อให้เราไม่ต้องตกนรก ตายไปจะได้ขึ้นสวรรค์ ทั้งหมดเป็นเพราะพระเจ้ารักทุกคน พระเจ้าเลยส่งพระเยซูคริสต์มาตายแทนเรา เป็นการเสียสละเพื่อให้ผู้อื่นมีความสุขขณะที่ตัวเองสูญสิ้น นี่คือความรักที่พระเจ้ามอบให้”

บางทีความรักอาจมาเยือนหัวใจให้ชุ่มฉ่ำ โดยไม่ต้องการเวลาเลยด้วยซ้ำ หากเรามั่นใจและพร้อมก้าวเดินไปด้วยกันบนถนนความรักสายนี้ อาจพบความสุขโบกมือรออยู่ปลายทาง เพียงเริ่มเปิดใจให้กว้างพอ คุณว่ามั้ย?