zentradie

ฟังดูแปลกๆ ไหมครับ? โกรธคนอื่นแล้วอยากตาย ทำร้ายตัวเอง

แต่ก็มีคนที่คิดอย่างนี้อยู่เป็นจำนวนมาก คือทำร้ายตัวเองเมื่อโกรธคนอื่นมากๆ เช่น ผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในวัยทำงาน มีการศึกษา การงานดี มีแฟนที่รักกันมากแต่ยังไม่แต่งงาน

เธอเล่าว่าแฟนหึงหวงและหาเรื่องจับผิด ระแวงว่าเธอจะมีผู้ชายคนใหม่ ทั้งๆ ที่เธอบอกว่าไม่เคยคิดมีใครอื่นอีก เธอแนะนำให้แฟนไปหาแพทย์เพื่อรับการรักษา แต่แฟนไม่ยอมทำตาม กลับหาเรื่องจับผิดเธอมากขึ้น จนมีเหตุทะเลาะกันบ่อยๆ

หลายครั้งที่แฟนพูดจาตัดรอนแบบคนระแวง หาว่าเธอมีผู้ชายอื่นเพื่อตีจากเขาไป

เธอโกรธแฟนมาก หาว่าแฟนดูถูก แทนที่จะอธิบายให้แฟนเข้าใจ ไม่ถือเป็นเรื่องจริงจัง หรือแสดงความโกรธ หาทางเลิกกันไปเลย แต่เธอกลับทำร้ายตัวเองอย่างรุนแรง วูบหนึ่งเคยคิดว่าเธออยากตาย ทำร้ายตัวเองแต่ก็ไม่ตาย เธอแปลกใจว่าทำไมตัวเองถึงเป็นอย่างนี้ เธอน่าจะเลิกกับเขาหรือโกรธเขาที่กล่าวหา แต่เธอกลับทำร้ายตัวเองเหมือนเกลียดชังตัวเอง

คุณผู้อ่านคงเคยพบคนที่มีลักษณะอย่างนี้ เช่น

ลูกบางคนน้อยใจที่ถูกพ่อแม่ว่ากล่าว จับผิด จึงอยากตายถึงกับกินยานอนหลับเกินขนาด

ชายหนุ่มคนหนึ่งเสียใจที่แฟนบอกเลิกไปมีแฟนใหม่ เขากินเหล้าแล้วเคี้ยวแก้วเหล้าเลือดไหลกบปาก

ดูๆ แล้วไม่สมเหตุสมผลเลยนะ!

สาเหตุที่โกรธคนอื่นแล้วตัวเองอยากตาย ทำร้ายตัวเอง เป็นเพราะ

1. มีความเกลียดชังตัวเองมาก จนอยากหายไปจากโลกนี้ อยากตาย ไม่อยากอยู่ในโลกนี้ เพราะทนอยู่กับตัวเองไม่ได้แล้ว

แสดงว่าเขามีความเกลียดชังตัวเองมาก

เขาเริ่มแบ่งแยก “ตัวเขา” ออกจาก “ความเป็นตัวตนของเขา” อย่างเห็นได้ชัด

“ความเป็นตัวตนของเขา” ก็คือ “อัตตา” หรือ “อีโก้” ของเขานั่นเอง

นั่นแสดงว่า เขาเริ่มแยกตัวเขาออกจากอีโก้ของเขา

เขาดูถูกอีโก้ของเขาเองตามคำประณามของสามี หรือคำดุว่าของพ่อแม่ หรือความคิดว่าแฟนไม่รักจึงทิ้งไป (ตามตัวอย่างข้างต้น)

อีโก้ของเขาตกต่ำมากจนเขารู้สึกรังเกียจอีโก้ ซึ่งก็คือตัวตนของเขานั่นเอง

คิดดูซิครับ เมื่อคนเรารังเกียจความเป็นตัวตนของเราเอง รังเกียจอีโก้ของเราเอง แล้วเราจะอยากอยู่ต่อไปไหม?

นั่นคือเหตุผลที่เขาอยากตาย อยากทำร้ายตัวเอง ไม่รักตัวเองอีกแล้ว

คนเหล่านี้อาจเคยมีอีโก้หรือตัวตนสูงมาก และขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เพื่อเป็นเจ้าของสิ่งนั้นสิ่งนี้มากขึ้น ถ้าครอบครองได้ก็พอใจชั่วคราวแล้วขยายอีโก้ต่อไป ถ้าครอบครองไม่ได้ก็จะผิดหวังเสียใจกับอีโก้ของตัวเอง

เมื่ออีโก้ถูกขยายมาก เวลาเขาทำอะไรไม่ได้ดังใจก็จะทุกข์มาก เพราะเขาจะรังเกียจอีโก้ที่ใหญ่โตของเขาว่าช่วยให้เขาพ้นทุกข์ไม่ได้ จึงไม่อยากมีชีวิตอยู่ เขาไม่ตระหนักว่าอีโก้ของคนเรา (รวมทั้งของเขาเองด้วย) ล้วนเป็นสิ่งสมมติเป็นอนิจจัง ไม่แน่นอน และยึดถือไม่ได้ทั้งนั้น

คนที่มีอีโก้มากจึงเกลียดตัวเองมากเวลาผิดหวังหรือถูกประณาม

2. มีสัญชาตญาณของความตายสูง คนเรามี 2 สัญชาตญาณคือ สัญชาตญาณของการมีชีวิตอยู่ (live instinct) และสัญชาตญาณของความตาย (death instinct)

เมื่อเกิดปัญหาในชีวิต คนที่มีสัญชาตญาณของการมีชีวิตอยู่จะต่อสู้กับอุปสรรคเพื่อความอยู่รอดของชีวิต

แต่คนที่มีสัญชาตญาณของความตายสูงจะไม่อยากต่อสู้ แต่จะหาทางทำลายล้างตัวเองและอยากตาย

3. มีความรู้สึกละอายใจสูง (guilty) รู้สึกว่าตัวเองเคยทำความผิดทั้งทางความคิดและพฤติกรรม ความผิดเหล่านั้นยังไม่ได้ถูกตัดสินหรือชำระล้างไปจากจิตสำนึก เขาจึงรู้สึกผิดอยู่เสมอ เวลามีปัญหาอะไรมาทำให้ทุกข์เลยเกิดความรู้สึกเหมือนถูกลงโทษจากการทำผิดนั้น และเขาจะซ้ำเติมโดยการทำร้ายตัวเองหรืออยากตาย เพื่อให้หมดความรู้สึกผิดและละอายแก่ใจ

บุคคลเหล่านี้จะไม่กล้าเผชิญหน้า เรียกร้อง หรือต่อรองกับคู่กรณีหรือกับสังคม

แต่จะอยากทำร้ายตัวเองและอยากตาย

4. มีบุคลิกภาพแบบมีความสุขกับความเจ็บปวด (masochistic personality) ยิ่งถูกคนอื่นทำให้เจ็บหรือทำตัวเองให้เจ็บ ยิ่งมีความสุขลึกๆ ในใจ ซึ่งเป็นบุคลิกภาพแปรปรวนชนิดหนึ่ง

การที่ญาติและเพื่อนฝูงจะดูแลและเข้าใจบุคคลเหล่านี้จึงทำได้ยาก เพราะความคิดของเขาซับซ้อนและเก็บกดไว้ลึก

การทำจิตบำบัด (psychotherapy) ย่อมช่วยได้มาก เขาจะปลดปล่อยความเกลียดชังตัวเองหรือลดความรู้สึกผิดลง กล้าเผชิญความเป็นจริงในโลก มีกำลังใจที่จะต่อรองหรือต่อสู้อุปสรรคต่อไปเหมือนคนอื่นๆ

บุคคลที่มีลักษณะโกรธคนอื่นแล้วอยากตายและทำร้ายตัวเองแบบนี้ จะมีมากขึ้นในสังคมของเรา

จงเข้าใจ เห็นใจ และหาทางช่วยเหลือเขาด้วย